Piu buio di mezzanote (Darker than midnight)

De 14-jarige Davide ontvlucht vaders vuist die niet om kan met zijn androgyne look en vindt soelaas in een queer ‘Wonderland’ ergens in Catania ; een bonte verzameling van tippelaars, travestieten en menig andere marginale creaturen. Doortrokken van Fellini en Pasolini, is deze eerste poëtisch-naturalistische langspeelfilm van Sebastiano Riso zeer kritisch ten aanzien van de dagdagelijkse werkelijkheid in een-nog-in-menige-opzichten-homofoob-en-seksistisch land en toont, op confronterende wijze, in een quasi documentaire stijl, het geweld en de minachting, maar hij verliest hierbij solidariteit, hoop en schoonheid niet uit het oog.